Esperança

Se quiseres partir amanhã
eu paro o mundo
com facilidade assim
com esta mão
e então descobriremos
o mais profundo fundo que há no mundo
que é no irmos fundo às coisas
que há razão
de verdades consumadas me consomem
de falácias bem montadas me alimentam
mas meu filho mora o reino do futuro
que é mais duro
e não vai ser com palavras
que o contentam

Se a morte lenta te rebenta sob a pele
a cada dia
e se no teu braço apenas sentes a força
de um cansaço organizado
mas manténs na tua fronte a dúvida
e o gosto pelo longe e a maresia
e se sentes no teu peito de criança
a alma de um sonho amordaçado
se quiseres partir amanhã
eu paro o mundo
com facilidade assim
com esta mão
e então descobriremos o mais profundo
fundo que há no mundo
que é no irmos fundo às coisas que há razão

(iste mundus furibundus falsa prestat gaudia
quia fluunt et decurrunt ceu campi lilia
Laus mundana vita vana vera tillit premia
nam impellit et submergit animas in tartara)*

Esperanza

Si quieres irte mañana
Detesto el mundo
con facilidad como esta
con esta mano
y luego averiguaremos
el fondo más profundo del mundo
que es profundizar en las cosas
que hay razón
de verdades consumadas me consumen
de falacias bien ensambladas me alimentan
pero mi hijo vive el reino del futuro
que es más difícil
y no va a ser con palabras
que lo hacen feliz

Si la muerte lenta estalla debajo de tu piel
todos los días
y si en tu brazo sientes la fuerza
de un cansancio organizado
pero tienes dudas en tu frente
y el gusto por el lejano y el mar
y si lo siente en el pecho de su hijo
el alma de un sueño amordazado
si quieres irte mañana
Detesto el mundo
con facilidad como esta
con esta mano
y luego descubriremos el más profundo
fondo que hay en el mundo
que es profundizar en las cosas que hay razón

(iste mundus furibundus false prestat gaudia
quia fluunt et decurrunt ceu campi lilia
Premios Laus mundane vita vana vera tillit
nam impellit y submergit animas in tartara)

Composição: Pedro Barroso